Word je werkelijk creatiever met (tijdelijke) beperkingen? Het wordt vaak zo gesteld. Puur uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het bewust op pad gaan met slechts 1 primelens mij heeft geleerd om te zoomen met de voeten en om goed gebruik te maken van mijn kader. Tijdsgebrek, doordat ik vaak met mijn gezin op pad ben, heeft mij geleerd oog te hebben voor het juiste moment en snel te schakelen en handelen.
Het vergeten van je flitser, leert je oog te hebben voor natuurlijk licht en de aanwezige punten van reflectie. En een pijnlijke arm, begin vorig jaar, heeft mij geleerd meer en beter gebruik te maken van mijn statief.
In dat kader zou je denken dat 10 weken aaneensluitend fotograferen met een oudere 16 megapixel camera, artistieke wonderen heeft verricht met mij als fotograaf. Toch durf ik dat niet geheel zo te stellen.
Kleur vs grijs met de Fujfilm X-T1
Mijn favoriete werkpaard, de Fujifilm X-Pro3 moest in revisie. Het uitklapscherm werkte niet meer en er klonk een vreemd piepgeluid bij de ontspanknop. Reparatie ging oorspronkelijk 4 weken duren dus moest ik op zoek naar een vervangend toestel. Ik heb hier nog de veel bejubelde, kleine X-E3 staan, maar die kan niet goed tegen kou of regen en heeft een klein touchscreen dat ik niet kan uitklappen. Ik ben nu eenmaal gewend aan het gebruik van een klapscherm. Dus besloot ik meer gebruik te maken van de X-T1, een van de eerste Fujifilm systeem toestellen op de markt.
Is de X-T1 een slechter toestel omdat het ouder is (bouwjaar 2014)? Absoluut niet! Dit is de eerste in een lijn super populaire high end systeemcamera’s. Het menu is iets minder uitgebreid, maar ik kan nog steeds gebruik maken van geliefde filmsimulaties als pro negative high, velvet en classic chrome. De wifi connectie met mijn smartphone werkt prima. Er zijn 7 volledig instelbare menu’s onder de vaste Q knop. And last but not least: Het toestel ligt fijn in de hand. Ik durf zelfs stellen dat de grip prettiger is dan die van de X-Pro3.
Golden combo – Fujifilm X-T1 met de 23mm f2
In dat kader zou je denken dat 10 weken aaneensluitend fotograferen met een oudere 16 megapixel camera, artistieke wonderen heeft verricht met mij als fotograaf. Toch durf ik dat niet geheel zo te stellen.
Ik heb mijn X-T1 ooit voor een gunstige prijs tweedehands kunnen aanschaffen. Afgaande op reviews van Fujifilmenthousiasten die claimen dat de oudere X-trans CMOS-II sensor o.a. voor mooiere huidtinten zorgt. En inderdaad hebben de foto’s met de X-T1 een ander ‘karakter’. Op korte afstand van je onderwerp krijg je zachte foto’s in mooie, natuurgetrouwe kleurtinten met wat minder contrast. Ook lijken de foto’s, gemaakt met deze camera een algemeen warmere kleurtoon te hebben.
De X-T1 is daarmee de camera die thuis op statief staat bij een indoor portret . Hij gaat ook wel eens mee in de cameratas als back-up camera voor een outdoor portretshoot. Zeker in combinatie met de 23mm f2 (een gouden combo als je het mij vraagt). Zo heb je altijd iets achter de hand voor wijdere composities zonder lenzen te moeten wisselen.
Maar om dit nu als mijn allround camera te moeten gebruiken, 10 weken aan een stuk. Ongelooflijk, viel dat even goed tegen.
Zeeland, Fujifilm X-T1
Zeeland, Fujifilm X-T1
Nationaal Park Hoge kempen, Herfst, Fujifilm X-T1
Geierlay hangbrug, Eifel, Fujifilm X-T1
Mistige ochtend, Fujifilm X-T1, Eifel
Smeermaas, Maas, Fujifilm X-T1
Geierlay hangbrug, Eifel, Fujifilm X-T1
Geierlay hangbrug, Eifel, Fujifilm X-T1
Zandloperpad, Fujifilm X-T1
Blue sky, Fujifilm X-T1
Nationaal Park Hoge Kempen – Winter 21 – Fujifilm X-T1
Bijna, bijna raak…
De XT-1 bedien je met een d-pad. Sommige fans hebben steen en been geklaagd toen de d–pad verdween van de nieuwere toestellen. Ik ben zelf al helemaal gewend aan de joystick en heb die dan ook echt gemist de afgelopen weken. Voor mij werkt dat nét wat sneller en intuïtiever.
En laat je niks wijsmaken, de X-T1 is traag en slaat vaak de plank mis met zijn autofocus. Het kan aan mijn exemplaar liggen, maar ik merk dat ik betere resultaten krijg met handmatig focussen. Zeker bij onderwerpen op enige afstand en in snelheid zoals bijvoorbeeld een rennende hond of een groep eenden die in het water landt.
Nu is het op zich geen probleem om de handmatige focus te gebruiken, maar ik mis op die momenten toch wel mijn super snelle X-Pro3. Waarbij ik soms in haast een foto neem, in mijn scherm kijk en tot mijn grote vreugde mag vaststellen dat het toch weer is gelukt.
Bekijk ik de foto’s in het scherm van de X-T1 moet ik denken aan een liedje van Eddy Zoe. Bijna, bijna raak, oftewel helemaal, helemaal mis.
Ook ben ik niet gecharmeerd over het resultaat bij kleine details in de achtergrond zoals blaadjes, stenen. Ik vind het vaak wat vlekkerig overkomen.
Regenbestendig
Anderzijds, voor 300-400 euro koop je een absolute klassieker in retro look. Compact, maar wind en regenbestendig. Ik nam deze camera ooit mee op een kort weekend in de Eiffel (Duitsland). Het was vroeg in het voorjaar en bleef non-stop regen. De X-T1 met de 23mm f2 bleef gaan, zonder haperen. Ook bij een stormachtige wandeling aan zee heeft hij al dienst bewezen. Dat is dan ook meteen het voordeel van een tweedehands koopje als dit. Je durft wat meer risico te nemen, ook in minder ideale weersituaties.
Kasteel in de mist (Cochem) Fujifilm X-T1
De batterijduur is opmerkelijk veel beter dan veel van de nieuwere toestellen en het geluid van de ontspanknop is zo veel mooier. Ok, die laatste opmerking heeft niks te maken met de kwaliteit van je foto’s, maar het is een opvallend detail.
Backup camera
Dus, op de vraag of de beperkingen van de X-T1 van mij een creatievere fotograaf hebben gemaakt, moet ik helaas ontkennend antwoorden. Ik heb vooral extra waardering gekregen voor de geweldige camera waar ik normaal gesproken mee werk. En als ik heel eerlijk ben ook een beetje voor de kleine X-E3. Met regenachtig, winters weer is het misschien niet de meest praktische keuze, maar op de momenten dat ik mij echt geen fouten kon permitteren was de X-E3 toch mijn stabielere metgezel. Geen verrassing dus dat mijn favoriete foto’s in die weken helemaal niet met de X-T1 zijn gemaakt, maar met de X-E3.
Ook heb ik enigszins noodgedwongen weer een en ander bijgeleerd over nabewerking. Dus ja, misschien was er dan toch een kleine creatieve ontwikkeling, maar dan op een ander vlak.
Wees de eerste om te reageren